Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs lieten zich inspireren door 19e eeuwse artefacten uit het Rijksmuseum, met oog voor ongezien werk. Met Kiriko Mechanicus kijken we naar Meisje in witte kimono, geschilderd door George Hendrik Breitner in 1894. ‘Wij hebben geen woorden nodig he, moppie. Doe je ding maar uit.’
Gerrit Schouten, Diorama van de koffie- en katoenplantage Zeezigt, ca. 1815 - ca. 1821 / Collectie Rijksmuseum, Amsterdam
NG-1983-1
specificaties
je leest: hout / papier / lijm / verf / perspex
een kijkkast van een autodidact met rechte zijkanten
en een halvemaanvormige achter- en bovenzijde
een miniatuurwereld in opdracht van 57,5 cm hoog × 155,5 cm breed × 25 cm diep
(lijst telkens inclusief)
een waarheidsgetrouwe momentopname van de koffie- en katoenplantage “Zeezigt”
circa 1815 - 1821
observaties
zichtbaar
(in stijgende lijn van detail)
onzichtbaar
(in stijgende lijn van belang)
1. 1. een wolkenlucht
die je zo in twee lijkt te kunnen plooien onder de huizen en de palmbomen
1. 1. de zee
waaraan de plantage haar naam ontleende
2. 2. een pad
omzoomd met heggen
dat links uitgeeft op
2. 2. de springvloed
die na de orkaan de plantage
uiteindelijk verwoestte
3. 3. een weide
met koeien en een sluis
boven de oever van
3. 3. de koffie- en katoenplanten die dagelijks door verweerde mensenhanden werden geplukt
4. 4. een rivier
met boten aan de kade rechts
is het een drukte van jewelste
4. 4. de verhalen
achter de mensenhanden
die we nooit zullen kennen
conclusies
achthonderd is een getal dat zich niet zomaar door het blote oog laat tellen
ik geef hun geen stem want een stem die hadden ze
ik laat hen niet spreken want het beeld kan voor zich spreken
als je dicht genoeg komt
als je de tijd neemt
zie je misschien een man een man te paard in de rechterbovenhoek
die een andere man een tot slaaf gemaakte man die vluchtte
terugvoert naar de plantage
om vermoedelijk verder te werken in de timmerwerkplaats
en de koffiedroogvloer te vegen
en katoen te spreiden onder de onzichtbare zon
dit is een uitnodiging om eens echt goed te kijken
Laure-Anne Vermaercke (1996) is dichter. Ze was jarenlang een van de drijvende krachten achter Auw La en was binnen en buiten België al op verscheidene podia te zien. Haar werk verscheen eerder al in/op Dilemma, Waar Zine de Vrouwen en Notulen van het Onzichtbare. In de zomer van 2018 toerde ze mee met de Poëziebus en in de herfst van 2019 publiceerde ze samen met Marie Bockaert het chapbook FEAR/JOY of Missing Out bij Marktcorruptie.
De leukste geschiedenistips
De mooiste artikelen, winacties, uittips en meer over geschiedenis in je mailbox ontvangen?
