Artikel

Huil

Door Thijs Joores

Thijs Joores schreef een gedicht over kanonskogels die afgeschoten werden op Haarlem tijdens het Spaanse Beleg.

deBuren vroeg achttien jonge schrijvers uit Vlaanderen en Nederland om eeuwenoude artefacten uit de tentoonstelling 80 jaar oorlog in het Rijksmuseum een stem te geven.

20 kanonkogels, afgeschoten op Haarlem tijdens het Spaanse beleg in 1572/1573. Haarlem, Archeologische Dienst. Foto: Gijs van Dam (Rijksmuseum)

Ik zag de beste kogels van mijn generatie vernietigen in chaos,

die uit gietijzeren droombeelden om zijn gesmolten,

die niet konden ingaan tegen hun roeping,

die bezweken onder groepsdruk en buskruit,

die afgevuurd direct al uitgeblust waren,

die rondvlogen zonder zelf richting gekozen,

die zich zuchtend voortbewogen in lompe luchtbogen,

die nadachten over het beschamend kanon,

die te snel gingen om tot reflectie te komen,

die duizelden in het eenduidige suizen,

die geen retour boekten voor eenrichtingsvluchten,

die botsten en elkaar uit het oog verloren,

die genoten van doden als uiterste poging,

die liever capituleerden dan headlines te maken,

die door muren heen slopen waarop mensen steunden,

die gegrond voor zichzelf onvindbaar waren,

die door fluwelen handjes uit context gerukt,

die opgepoetst werden in pronkkabinetten,

die hoop van de top nul-punt-één-zeven procent,

wij staan voor duizenden,

ik spreek voor ons

punt

gaaf

maar ik heb niet allemans schrammen

op mijn gietijzeren lijf gekrast

gekregen.


Thijs Joores, © Marianne Hommersom

Thijs Joores (1998) studeerde Literatuurwetenschap en heeft nu een tussenjaar. Hij loopt stage bij uitgeverij Atlas Contact en publiceert twee keer per week op ABCyourself. Zijn werk is verder te lezen in Op Ruwe Planken en op het online platform De Student Schrijft . Hij trad op in de landelijke finale van Kunstbende en op het Wintertuinfestival. Hij schrijft proza en poëzie over thema's variërend van gender en seksualiteit tot ecologie.