Artikel

4. Het relaas van Solle

Andreas Oosthoek

In 1974 schreef Andreas Oosthoek een indrukwekkend relaas van een opbloeiende liefde in het Zeeuwse polderlandschap. Veertig jaar werd het manuscript verloren gewaand, tot het op zolder werd teruggevonden. Met dit prachtige portret van Zeeland en zijn bewoners is ‘een literaire schat wakker gekust’ (Provinciale Zeeuwse Courant).

De jonge Solle groeit op in de Zeeuwse polder van de jaren vijftig, waar hij later het familiebedrijf zal overnemen. Als boerenzoon op het gymnasium is hij een buitenbeentje, maar dan ontmoet hij de excentrieke Jacques – een buutendieker, net als hij. De jongens worden onafscheidelijk.

Terwijl Solle zich sterk verbonden voelt met zijn geschiedenis en familie, wil de jonge baron Jacques Christophe d’Ulm de wijde wereld in. Hij wil een nomadisch bestaan leiden, de vrijheid opzoeken, flaneren langs de boulevards van Parijs. Behalve aan Solle heeft hij zich nooit kunnen binden. Ondanks hun zielsverwantschap, vertrekt Jacques naar Frankrijk.

Het contact tussen de jongens blijft intensief, ook op grote afstand. Al bewegen hun levens in andere richtingen, ze blijven dromen van een toekomst met elkaar. Maar dan wordt Jacques getroffen door een onbekende ziekte, en verdwijnt alle hoop op een lang leven. Plotseling is hun tijd samen beperkt, en blijft Solle met niets dan herinneringen achter.

Het relaas van Solle is het relaas van een liefde die vriendschap heet, een aangrijpende geschiedenis over hetoverwinnen van een groot verlies. Andreas Oosthoek is een bewonderenswaardig stilist en roept intense beelden op in een tijdloos romandebuut. Een literaire herontdekking van formaat voor de lezers van Jeroen Brouwers en Oek de Jong.

 

Andreas Oosthoek

Andreas Oosthoek (Nieuwdorp, 1942) is dichter, essayist en journalist en voormalig hoofdredacteur van de Provinciale Zeeuwse Courant.

In 2014 verscheen zijn vierde dichtbundel, Een zandloper in zee. In 2012 publiceerde Oosthoek het verhaal ‘Het Katijf van Solle’ in de verhalenbundelZondig in Zeeland. Hij schreef het verhaal puttend uit zijn geheugen, het originele manuscript was hij kwijt. Bij een zoektocht naar ander werk kwam hij de originele, langere versie weer tegen, die nu, na veertig jaar, voor het eerst wordt uitgegeven.

Als dienstplichtig militair maakte Oosthoek in 1964 deel uit van het Identificatieteam, dat zich bezig hield met de berging en identificatie van oorlogsslachtoffers. Daarover gaat Oosthoeks novelleVuurland, een indrukwekkende en soms gruwelijke getuigenis, die later dit jaar wordt gepubliceerd. Over het vooroorlogs kunstenaarsleven in Parijs schrijft hij aan ‘De fotokoerier’ en ‘Het koffertje van Moss’, over de abstracte kunstenares Marlow Moss, aan wier werk nu een overzichtstentoonstelling is gewijd in Tate Britain in Londen.