In Nederland vechten we al eeuwen tegen het water. Met dijken, polders en dammen proberen we onze voeten droog te houden en ervoor te zorgen dat verwoestende overstromingen zoals de Watersnoodramp zich niet herhalen. De afgelopen zomers kregen we echter te maken met een heel ander probleem: droogte. Een nieuwe ramp? Niet echt, Nederland kampt ook al eeuwen met droge periodes, maar die hebben zich veel minder diep in het collectieve geheugen genesteld.
Het onderzoeksproject Coping with Drought onderzoekt vanuit milieuhistorisch oogpunt hoe mensen in Nederland omgingen met droogte tussen 1550 en 1850. Senior onderzoeker Milja van Tielhof en promovendus Dániel Moerman komen in het Historisch Café vertellen over hun onderzoek. Hoe vind je droogteperiodes, die veel sluipender en onopvallender zijn dan watersnoden, terug in de bronnen? Wat was het belang van (gedeelde) waterputten voor het dagelijks leven in de steden? En wat zijn de verschillen tussen Oost- en West-Nederland in het omgaan met droogte? Door te kijken naar hoe onze voorgangers omgingen met waterschaarste kunnen we toekomstige rampen misschien iets beter het hoofd bieden.
We gaan in gesprek met Daniel Moerman, promovendus bij het project Coping with Drought, en Milja van Tielhof, die binnen hetzelfde project onderzoek doet naar Amsterdamse waterkelders.