Aletta Jacobs is de eerste vrouwelijke studente én arts van Nederland. Na haar studie ontpopt ze zich bovendien tot een voorvechtster van vrouwenrechten. Mede dankzij Aletta’s strijdkracht en doorzettingsvermogen kunnen steeds meer meisjes aan het einde van de negentiende eeuw naar het voortgezet onderwijs of zelfs studeren. Ook zet Aletta zich in voor politieke rechten, sinds 1917 hebben vrouwen kiesrecht en sinds 1919 stemrecht.
Aan het begin van de twintigste eeuw zijn steeds meer meisjes in de schoolbanken en op de werkvloer te vinden. Zij werken bijvoorbeeld als verpleegster, secretaresse of aan de lopende band in een fabriek. Maar zodra je trouwt, moet je ontslag nemen. Alleen in arme gezinnen blijft de moeder soms werken. Om die reden wordt een werkende vrouw gezien als een schande in die tijd.
In de jaren 50 is er nog maar weinig veranderd aan die norm. De man is kostwinner, de vrouw zorgt voor het huishouden en de kinderen. Tot 1957 is een vrouw volgens de wet zelfs ‘handelingsonbekwaam’. Als vrouw mag je daarom bijvoorbeeld geen eigen bankrekening openen of een hypotheek aanvragen. Werken buiten de deur zit er voor de meeste vrouwen daarom niet in.
Pas in de jaren 60 komt daar langzaamaan verandering in, al gaat dat niet zonder slag of stoot. Stap voor stap kunnen meer vrouwen aan het werk. De deeltijdbaan wordt als de oplossing gezien om te werken én voor het huishouden en de kinderen te zorgen. Meer over de opkomst van de deeltijdbaan, met leuke beelden van vroeger en nu, ontdek je in deze story van NPO Kennis.
